Geachte klanten. Wegens nationale feestdagen op vrijdag 29.03 en maandag 01.04 zullen bedragen die vanaf woensdag 27.03 worden opgenomen pas op dinsdag 02.04 worden uitbetaald. Onze klantenservice zal op deze feestdagen tevens niet bereikbaar zijn. Onze excuses voor het ongemak en dank voor uw begrip.
Geachte klanten! U kunt uw jaaroverzicht van 2023 downloaden op uw persoonlijke omgeving van onze website bij "MIJN GEGEVENS EN DOCUMENTEN" onder de tab "JAAROVERZICHTEN".
Blog|De oorsprong en ontwikkeling van rente

De oorsprong en ontwikkeling van rente

De alomtegenwoordige term ‘historisch lage rente’ impliceert het volgende: de rente, dus de vergoeding voor leningen, kijkt terug op haar eigen geschiedenis. De rente die een klant van een bank bijvoorbeeld ontvangt op een deposito is in geen geval een product van modern bankieren. De oorsprong ervan gaat veel verder terug, duizenden jaren, naar het ontstaan van de menselijk beschaving.

Geschiedenis van de rente.

Al in de oudheid werden rentebetalingen op leningen in natura gedaan, bijvoorbeeld bij het huren van zaden of vee. Het idee erachter was: de opbrengst van een oogst of van veehouderij overtreft vaak het gebruik. Maar omdat de schuldeiser tegelijkertijd het risico op wanbetaling liep, eiste hij van de schuldenaar een hoger bedrag terug. Wat we nu kredietrisico noemen, speelde toen dus al een belangrijke rol.

De historisch oudste toewijsbare rentes dateren overigens uit het Sumerische tijdperk (ongeveer 3000 voor Christus) in Mesopotamië. Daar liep de jaarlijkse rente voor zilverleningen op tot 20 procent, voor graanleningen zelfs tot 33,3 procent.

Met de toenemende verspreiding van rentetransacties was al snel sprake van polarisatie. Zo werd het idee van rentebetalingen bijvoorbeeld bekritiseerd door Griekse filosofen als Plato en Aristoteles, die het onnatuurlijk noemden dat met rente winst werd behaald zonder dat er sprake was van arbeid.

In de Middeleeuwen namen de wereldreligies het op tegen de rente. De Katholieke kerk verbood in deze periode rentebetalingen van welke aard dan ook. Bij overtreding dreigde excommunicatie, die neerkwam op verstoting uit de gemeenschap.

Ook in de Islam werden rentes in principe verboden, en dat is vandaag de dag nog steeds een vast onderdeel van de Sharia. Uit deze omstandigheid ontstond het Islamitische bank- en financieringswezen, waarin volledig wordt afgezien van rentebetalingen. Bij het Jodendom waren rentetransacties eveneens verboden binnen de religieuze gemeenschap.

Vanaf de 15e en 16e eeuw werd het Katholieke verbod op rentebetalingen steeds losser gehandhaafd, alvorens het officieel werd opgeheven in de 19e eeuw.

Rente vandaag de dag.

Vandaag de dag is rente een integraal onderdeel van ons financiële systeem en daarmee van de economie. Rentebetalingen geven crediteuren een financiële incentive om geld uit te lenen, wat het aantal investeringen en de omvang ervan vergroot, en daarmee wordt een impuls gegeven aan de economie.

In het bijzonder bij de keuze voor een kredietinstelling of bank zijn de rentarieven een belangrijk selectiecriterium. Zij zijn primair afhankelijk van de beleidsrente die door de ECB wordt vastgesteld. Met monetair beleid wordt de in omloop zijnde geldhoeveelheid gecontroleerd om te zorgen voor een stabiele valutakoers.

De ECB definieert prijsstabiliteit als ‘dat de prijzen niet bovenmatig stijgen (inflatie) en ook aanhoudende fases van dalende prijzen (deflatie) vermeden moeten worden’. Daarvoor moet de jaarlijkse inflatie licht onder de 2% liggen.